اثربخشی آموزش اهداف زندگی (مبتنی بر مدل سبک زندگی) بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی دانش‌آموزان

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش اهداف زندگی (مبتنی بر سبک زندگی) بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر دوره دبیرستان انجام شد. این تحقیق به روش نیمه آزمایشی بوده و برای سنجش متغیر‌های تحقیق از مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل دانش‌آموزان دبیرستانهای دخترانه شهرستان بهارستان، در سالتحصیلی 94 – 1393 بودند. روش نمونه‌گیری در دسترس بود. پس از اجرای مقیاس انگیزش تحصیلی، دانش‌آموزانی که پایین‌ترین نمره را در این مقیاس کسب کرده بودند، بصورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در هر گروه 20 نفر به طور تصادفی قرار گرفتند و پروتکل مداخله‌ای آموزش اهداف زندگی مبتنی بر سبک زندگی برای گروه آزمایش اعمال شد. جهت تحلیل داده‌ها از کوواریانس بین گروهی استفاده شد. در پژوهش حاضر جهت استفاده از تحلیل کوواریانس، پیش‌آزمون‌های کلموگروف اسمیرنوف، لوین و همگنی‌شیبها استفاده شد. یافته‌ها نشان داد آموزش اهداف زندگی (مبتنی بر سبک زندگی) برانگیزش تحصیلی دانش‌آموزان (هم در ابعاد درونی و هم در ابعاد بیرونی) و خودکارآمدی آنان ﺗﺄثیر معنادار داشته است. براساس یافته‌های پژوهش می توان نتیجه‌ گرفت آموزش اهداف زندگی می‌تواند در رشد شخصی و پیشرفت تحصیلی نوجوانان دوره دبیرستان مفید باشد. بنابراین پیشنهاد می‌شود اهداف زندگی مبتنی بر سبک زندگی، به عنوان واحد درسی در دوره دبیرستان تدریس شود و نتایج حاصل از آن مورد بررسی قرار گیرد.